Οι ευρυαγγείες είναι επιφανειακά αγγεία του δέρματος, ορατά με γυμνό μάτι, των οποίων η διάμετρος συχνά είναι μικρότερη του ενός χιλιοστού. Αφού λοιπόν πρόκειται για αγγεία, στο εσωτερικό τους ρέει αίμα και έτσι αυτά είναι ορατά. Άλλοτε έχουν κόκκινο και άλλοτε μπλέ χρώμα και αυτό σχετίζεται με την περιεκτικότητα του αίματος σε οξυγόνο σε κάθε ένα από αυτά.
Οι ευρυαγγείες στην συντριπτική τους πλειοψηφία σχετίζονται με τη χρόνια φλεβική νόσο. Συγκεκριμένα θεωρείται ότι αποτελούν το πρώτο από τα 6 στάδια της νόσου. Βέβαια κάποιες φορές οι ευρυαγγείες εμφανίζονται στα πλαίσια ενός τραύματος, ενός αυτοάνοσου νοσήματος, μιας λοίμωξης, μετά από κατάχρηση κορτικοστεροειδών (κρέμες κορτιζόνης) ή μετά από έκθεση σε ακτινοβολία (για θεραπευτικούς λόγους). Ενίοτε γεννιέται κανείς με εκτεταμένες ευρυαγγείες.
Σε μεγάλο αριθμό ασθενών οι ευρυαγγείες δεν προκαλούν ενόχληση σε κλινικό επίπεδο. Η μόνη ενόχληση είναι αισθητικής φύσης, ιδίως σε νεαρές γυναίκες.
Η πρώτη προσέγγιση έχει να κάνει με τη λήψη λεπτομερούς ιστορικού από τον αγγειοχειρουργό και με διερεύνηση σχετικά με την κατάσταση του φλεβικού δικτύου του ασθενή, ώστε να εξακριβωθεί η αιτία των ευρυαγγειών. Από εκεί κι έπειτα σχεδιάζεται το πλάνο αντιμετώπισης. Η σκληροθεραπεία και μικροσκληροθεραπεία με υγρό και αφρό προσφέρει άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, όταν γίνεται από έμπειρα χέρια. Οι πιθανές επιπλοκές μειώνονται στο ελάχιστο και οι ασθενείς αποκτούν πάλι όμορφα πόδια, χωρίς σημάδια.
