Αγγειακό τραύμα - Σε τι αναφέρεται; Πως θεραπεύεται; Skip to main content
Γεώργιος Γαλανόπουλος Αγγειοχειρουργός

Αγγειακό Τραύμα

Τι είναι το αγγειακό τραύμα και σε ποιες κατηγορίες διακρίνεται;

Το αγγειακό τραύμα αναφέρεται στον τραυματισμό ενός αιμοφόρου αγγείου, δηλαδή μιας αρτηρίας ή μιας φλέβας. Σύμφωνα με την αγγειοχειρουργική, οι συγκεκριμένοι τραυματισμοί κατηγοριοποιούνται με βάση τον τύπο του τραύματος που τους προκάλεσε.

Έτσι, προκύπτουν οι εξής κατηγορίες:

  • Αμβλύς (κλειστός) τραυματισμός: Είναι πιθανό να συμβεί όταν ένα αιμοφόρο αγγείο συνθλίβεται ή τεντώνεται.
  • Διατιτραίνων (διαπεραστικός) τραυματισμός: Ενδέχεται να συμβεί στην περίπτωση που ένα αιμοφόρο αγγείο είναι τρυπημένο, κομμένο ή σχισμένο.

Το αγγειακό τραύμα ενδέχεται να προκαλέσει θρόμβωση του αιμοφόρου αγγείου, διακόπτοντας τη ροή του αίματος σε ένα άκρο ή σε ένα όργανο. Σε άλλη περίπτωση, μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία που θα απειλήσει τη ζωή του ασθενούς.

Γεώργιος Γαλανόπουλος Αγγειοχειρουργός
Αγγειακό Τραύμα

Ποιες είναι οι συχνότερες κακώσεις που οδηγούν σε αγγειακό τραύμα & Ποια η συχνότερη συνέπεια;

  • Εξάρθρωση αρθρώσεων: Στην περίπτωση που το γόνατο του ασθενούς εξαρθρωθεί, τότε η ιγνυακή αρτηρία του, δηλαδή το αγγείο που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το γόνατο, ενδέχεται επίσης να τραυματιστεί. Συχνά, το τραύμα στην ιγνυακή αρτηρία προκαλεί τραυματισμό στον γαστροκνήμιο μυ. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει μια χρονοβόρα διαδικασία για τη διόρθωση της ιγνυακής αρτηρίας.
  • Κατάγματα οστών: Στην περίπτωση που ο ασθενής σπάσει το βραχιόνιο οστό του άνω άκρου που βρίσκεται ακριβώς πάνω από τον αγκώνα, είναι πιθανό να έχει επίσης τραυματίσει το αιμοφόρο αγγείο, το οποίο διασχίζει την άρθρωση του αγκώνα.
  • Αιμορραγία από το τραύμα: Πρόκειται για μια εξωτερική ή εσωτερική αιμορραγία, την οποία τη συναντάμε κυρίως σε διατιτραίνοντα τύπο αγγειακού τραυματισμού. Είναι πιθανό να οδηγήσει σε αιμορραγικό shock, δηλαδή καταπληξία, σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Αγγειακό Τραύμα

Ποια είναι τα αίτια που προκαλούν το αγγειακό τραύμα;

Τα πολλά ατυχήματα και ορισμένες δραστηριότητες είναι πιθανό να οδηγήσουν σε αγγειακό τραύμα. Τέτοια ενδέχεται να είναι τα εξής:

  • Οικιακά ατυχήματα.
  • Ατυχήματα με ποδήλατα και μηχανοκίνητα οχήματα κατά την οδήγηση.
  • Εργατικά ατυχήματα.
  • Αθλητικοί τραυματισμοί.
  • Πτώσεις.
  • Ενδοοικογενειακή βία.
  • Τραυματισμοί σε πολέμους.
  • Βίαιο έγκλημα.
  • Ιατρογενείς κακώσεις.

2000+

Θεραπευμένοι Ασθενείς

2000+

Θεραπευμένοι Ασθενείς

Με ποιους τρόπους πραγματοποιείται η διάγνωση του αγγειακού τραύματος;

Σε πολλές περιπτώσεις, ο αγγειακός τραυματισμός είναι δυνατόν να διαγνωστεί μόνο με φυσική εξέταση. Φυσικά, στις περιπτώσεις ασθενών με πολλαπλούς τραυματισμούς, οι ιατροί διαφόρων ειδικοτήτων αποφασίζουν από κοινού για το ποια από τα προβλήματα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν επειγόντως.

Όσον αφορά τις εξετάσεις που ενδεχομένως να χρειαστούν, υπάρχει η πιθανότητα πολλοί αγγειακοί τραυματισμοί να είναι λανθάνοντες, δηλαδή να μην είναι εμφανείς, με αποτέλεσμα να διαφύγουν της διάγνωσης. Επομένως, οι ιατροί που βρίσκονται στα επείγοντα περιστατικά είναι απαραίτητο να υποπτεύονται πάντα το αγγειακό τραύμα, ενώ είναι πιθανό να απαιτείται και διαγνωστική απεικόνιση. Μέσω της διαγνωστικής απεικόνισης, είναι ευκολότερη η κατανόηση της φύσης και της έκτασης του τραυματισμού και, επομένως, η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι πιο αποτελεσματική.

Επιπρόσθετα, η εξέταση με υπερήχους (triplex αγγείων), η αγγειογραφία ή η αξονική τομογραφία αποτελούν τις εναλλακτικές απεικονιστικές επιλογές για την επιβεβαίωση της πάθησης.

Ποιες είναι οι μέθοδοι θεραπείας που προτείνονται για το αγγειακό τραύμα;

Συχνά, η χειρουργική διόρθωση ενός αιμοφόρου αγγείου απαιτεί χειρουργική παράκαμψη. Η συγκεκριμένη διαδικασία εφαρμόζεται με τη χρήση ενός αυτόλογου μοσχεύματος. Όσον αφορά το αυτόλογο μόσχευμα, αυτό σχηματίζεται από ένα τμήμα μιας φλέβας που λαμβάνεται από κάποιο άλλο σημείο στο σώμα, συνήθως την κνήμη ή τον μηρό.

Ακόμα, στις περιπτώσεις που το τραυματισμένο αγγείο είναι φλέβα, τότε είναι δυνατό να διορθωθεί με μόσχευμα. Ωστόσο, μερικές φορές είναι δυνατόν απλά να απολινωθεί, δηλαδή να δεθεί προκειμένου να σταματήσει η αιμορραγία.

Όσον αφορά την ενδαγγειακή θεραπεία, αυτή είναι λιγότερο επεμβατική συγκριτικά με την ανοιχτή χειρουργική επέμβαση. Επομένως, ενδέχεται να αποτελεί μια επιλογή για ορισμένες περιπτώσεις με αγγειακό τραύμα. Τα μπαλονάκια και τα στεντ συμβάλλουν ώστε κάποια τραυματισμένα αγγεία να διευρυνθούν, προκειμένου να αποκατασταθεί η ροή του αίματος.

Επιπλέον, στις περιπτώσεις που υπάρχει αιμορραγία και από το τραυματισμένο αγγείο, τότε είναι δυνατόν να τοποθετηθεί ένα μόσχευμα στεντ (stent graft), προκειμένου να υπάρχει εσωτερική υποστήριξη. Με αυτόν τον τρόπο, το αγγείο διατηρείται ανοιχτό και, συγχρόνως, η αιμορραγία σταματάει.

Οι φασιοτομές είναι μια ακόμα θεραπευτική επιλογή, στις περιπτώσεις που συνυπάρχει μυϊκή βλάβη και απαιτείται χειρουργική διάνοιξη των μυϊκών περιτονίων, προκειμένου να γίνει αποκατάσταση.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι τραυματισμοί που, μέχρι να επισκευαστούν τα αιμοφόρα αγγεία, οι μύες ενδέχεται να υποστούν βλάβη εξαιτίας της μειωμένης κυκλοφορίας. Για παράδειγμα, στις περιπτώσεις που τραυματίζεται ένα άκρο, η μυϊκή βλάβη ενδέχεται να προκαλέσει ένα σημαντικό οίδημα. Όταν η περίπτωση είναι σοβαρή, τότε οι πρησμένοι μύες είναι δυνατόν να περιοριστούν από την περιτονία.

Στην περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, τότε η περιτονία χρειάζεται να ανοίξει με χειρουργική επέμβαση και με την πραγματοποίηση τομής. Με αυτόν τον τρόπο, εκτονώνεται το οίδημα, δηλαδή το πρήξιμο των μυών και, συγχρόνως, αποφεύγεται η υπερβολική πίεση στα νεύρα και τα μικρά αγγεία. Επιπρόσθετα, στις περιπτώσεις που το πρήξιμο είναι ιδιαίτερα έντονο, τότε είναι απαραίτητο να παραμείνει ανοιχτό το δέρμα, συνήθως για αρκετές ημέρες. Όταν το οίδημα υποχωρήσει, τότε η τομή μπορεί πλέον να κλείσει.

Κάποιες φορές, η διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος στους μύες, τα νεύρα και το δέρμα μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμη βλάβη και να οδηγήσει τελικά σε ακρωτηριασμό.

Σε σπανιότερες περιπτώσεις, το οίδημα είναι τόσο σοβαρό ή έχει πολύ μεγάλη διάρκεια, με αποτέλεσμα να είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί δερματικό μόσχευμα. Στόχος είναι να επιτευχθεί το κλείσιμο του τραύματος.

ΜΙΛΗΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ