Συχνά, η χειρουργική διόρθωση ενός αιμοφόρου αγγείου απαιτεί χειρουργική παράκαμψη. Η συγκεκριμένη διαδικασία εφαρμόζεται με τη χρήση ενός αυτόλογου μοσχεύματος. Όσον αφορά το αυτόλογο μόσχευμα, αυτό σχηματίζεται από ένα τμήμα μιας φλέβας που λαμβάνεται από κάποιο άλλο σημείο στο σώμα, συνήθως την κνήμη ή τον μηρό.
Ακόμα, στις περιπτώσεις που το τραυματισμένο αγγείο είναι φλέβα, τότε είναι δυνατό να διορθωθεί με μόσχευμα. Ωστόσο, μερικές φορές είναι δυνατόν απλά να απολινωθεί, δηλαδή να δεθεί προκειμένου να σταματήσει η αιμορραγία.
Όσον αφορά την ενδαγγειακή θεραπεία, αυτή είναι λιγότερο επεμβατική συγκριτικά με την ανοιχτή χειρουργική επέμβαση. Επομένως, ενδέχεται να αποτελεί μια επιλογή για ορισμένες περιπτώσεις με αγγειακό τραύμα. Τα μπαλονάκια και τα στεντ συμβάλλουν ώστε κάποια τραυματισμένα αγγεία να διευρυνθούν, προκειμένου να αποκατασταθεί η ροή του αίματος.
Επιπλέον, στις περιπτώσεις που υπάρχει αιμορραγία και από το τραυματισμένο αγγείο, τότε είναι δυνατόν να τοποθετηθεί ένα μόσχευμα στεντ (stent graft), προκειμένου να υπάρχει εσωτερική υποστήριξη. Με αυτόν τον τρόπο, το αγγείο διατηρείται ανοιχτό και, συγχρόνως, η αιμορραγία σταματάει.
Οι φασιοτομές είναι μια ακόμα θεραπευτική επιλογή, στις περιπτώσεις που συνυπάρχει μυϊκή βλάβη και απαιτείται χειρουργική διάνοιξη των μυϊκών περιτονίων, προκειμένου να γίνει αποκατάσταση.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι τραυματισμοί που, μέχρι να επισκευαστούν τα αιμοφόρα αγγεία, οι μύες ενδέχεται να υποστούν βλάβη εξαιτίας της μειωμένης κυκλοφορίας. Για παράδειγμα, στις περιπτώσεις που τραυματίζεται ένα άκρο, η μυϊκή βλάβη ενδέχεται να προκαλέσει ένα σημαντικό οίδημα. Όταν η περίπτωση είναι σοβαρή, τότε οι πρησμένοι μύες είναι δυνατόν να περιοριστούν από την περιτονία.
Στην περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, τότε η περιτονία χρειάζεται να ανοίξει με χειρουργική επέμβαση και με την πραγματοποίηση τομής. Με αυτόν τον τρόπο, εκτονώνεται το οίδημα, δηλαδή το πρήξιμο των μυών και, συγχρόνως, αποφεύγεται η υπερβολική πίεση στα νεύρα και τα μικρά αγγεία. Επιπρόσθετα, στις περιπτώσεις που το πρήξιμο είναι ιδιαίτερα έντονο, τότε είναι απαραίτητο να παραμείνει ανοιχτό το δέρμα, συνήθως για αρκετές ημέρες. Όταν το οίδημα υποχωρήσει, τότε η τομή μπορεί πλέον να κλείσει.
Κάποιες φορές, η διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος στους μύες, τα νεύρα και το δέρμα μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμη βλάβη και να οδηγήσει τελικά σε ακρωτηριασμό.
Σε σπανιότερες περιπτώσεις, το οίδημα είναι τόσο σοβαρό ή έχει πολύ μεγάλη διάρκεια, με αποτέλεσμα να είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί δερματικό μόσχευμα. Στόχος είναι να επιτευχθεί το κλείσιμο του τραύματος.
