Το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής (ΑΚΑ) αναφέρεται στην αυξημένη διάμετρο της κοιλιακής αορτής, η οποία υπερβαίνει το 50% του φυσιολογικού μεγέθους (περίπου 2 cm). Δεν προκαλεί συμπτώματα (σε περίπου 80% των περιπτώσεων) και μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τη ζωή. Συνήθως, η διάγνωση γίνεται τυχαία κατά τη διενέργεια κάποιου απεικονιστικού ελέγχου που πραγματοποιείται για τη διερεύνηση άλλων παθήσεων.
Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής
Πώς γίνεται η διάγνωση για το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής;
Μετά από λεπτομερή λήψη του ιστορικού και μια κλινική εξέταση του ασθενούς, συνήθως είναι δυνατό να εντοπιστούν πιθανοί παράγοντες κινδύνου. Στη συνέχεια, ο γιατρός, συνήθως ένας ακτινολόγος-απεικονιστής, ανιχνεύει το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής μέσω ενός διαγνωστικού ελέγχου με υπερηχογράφημα στην περιοχή της άνω και κάτω κοιλίας.
Ακολούθως, μια αξονική αγγειογραφία με σκιαγραφικό θα παρέχει πρόσθετες σημαντικές πληροφορίες για τον σχεδιασμό και τον καθορισμό των τεχνικών λεπτομερειών της επεμβατικής αντιμετώπισης του ανευρύσματος κοιλιακής αορτής.
Ποια είναι η πιο κατάλληλη θεραπεία για το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής;
Η αντιμετώπιση του ανευρύσματος κοιλιακής αορτής πρέπει να γίνεται επεμβατικά, όταν ο προβλεπόμενος κίνδυνος επιπλοκών είναι μεγαλύτερος σε σχέση με τον κίνδυνο που συνδέεται με τη χειρουργική επέμβαση. Τα ανευρύσματα κοιλιακής αορτής που παρουσιάζουν ρήξη (ραγέντα) απαιτούν άμεση χειρουργική επέμβαση καθώς και εκείνα που παρουσιάζουν συμπτώματα, όπως έντονο πόνο, απαιτούν άμεση χειρουργική επέμβαση, ανεξάρτητα από το μέγεθος του ανευρύσματος ή την παρουσία συνοδών νόσων. Σε περιπτώσεις ασθενών με περιορισμένο προσδόκιμο επιβίωσης, μπορεί να γίνει εξαίρεση.
Συγκεκριμένα κριτήρια για την αντιμετώπιση περιλαμβάνουν τα ατρακτοειδή ανευρύσματα με τη μέγιστη διάμετρο των 5,5 εκατοστών καθώς και τα σακκοειδή ανευρύσματα με την αύξηση της μέγιστης διαμέτρου περισσότερο από 7-8 χιλιοστά το κάθε έτος.
Ακόμη, όσον αφορά την αντιμετώπιση του ανευρύσματος κοιλιακής αορτής με ενδαγγειακή αποκατάσταση, πρέπει να πραγματοποιείται αποκλειστικά σε κέντρα με τεκμηριωμένη πολύ χαμηλή θνητότητα κατά τη διάρκεια της επέμβασης (<3%) καθώς και πολύ χαμηλό ποσοστό μετατροπής σε ανοιχτή χειρουργική επέμβαση (<2%). Η επείγουσα ενδαγγειακή αποκατάσταση μπορεί να πραγματοποιηθεί σε περιπτώσεις ραγέντων ΑΚΑ, αρκεί να έχουν συμβατή ανατομία.
Πλεονεκτήματα & Μειονεκτήματα Κλασικής Χειρουργικής Επέμβασης Ανευρύσματος Κοιλιακής Αορτής
Το πλεονέκτημα της ανοικτής χειρουργικής αποκατάστασης για το ΑΚΑ είναι τα εξής:
- Τα τελευταία 40 χρόνια, η επέμβαση έχει επαληθευτεί ότι είναι αποτελεσματική κλινικά με επιτυχή μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Τα μειονεκτήματα της κλασικής χειρουργικής επέμβασης για το ΑΚΑ είναι τα εξής:
- Μεγάλη διάρκεια της επέμβασης.
- Αποκλεισμός της αορτής διάρκειας 30 έως 90 λεπτών.
- Ευρεία λαπαροτομία.
- Επιπλοκές κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση.
- Παραμονή 1 με 2 ημέρες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
- Νοσηλεία για 7 με 14 ημέρες.
- Ανάρρωση για 4 έως 6 εβδομάδες.
- Κίνδυνος εμφάνισης μετεγχειρητικών κηλών.
Συμπτώματα & Επιπλοκές που Παρουσιάζει το Ανεύρυσμα Κοιλιακής Αορτής
Η τυπική συμπτωματολογία του ανευρύσματος κοιλιακής αορτής περιλαμβάνει:
- Κοιλιακό αίσθημα παλμών.
- Χρόνιο, άτυπο κοιλιακό ή οσφυϊκό άλγος.
Το ΑΚΑ έχει τις εξής επιπλοκές:
- Ρήξη (πιθανότητα περίπου 7/100000).
- Πίεση εκ των έσω παρακείμενων ιστών.
- Θρομβοεμβολικά επεισόδια.
Η ρήξη ανευρύσματος, που είναι πολύ επικίνδυνη, έχει τα εξής συμπτώματα:
- Οξύς πόνος, ειδικά σε γλουτούς, βουβωνική περιοχή, όσχεο ή όρχεις.
- Αιφνίδιας έναρξης, συνεχές ή κωλικοειδές άλγος.
- Μία ψηλαφητή σφύζουσα κοιλιακή μάζα.
- Καταπληξία ή να προκληθεί συγκοπικό επεισόδιο.
Τα κριτήρια κινδύνου ρήξης ΑΚΑ είναι τα εξής:
- Ο ρυθμός αύξησης του ανευρύσματος.
- Η μέγιστη διάμετρος του ανευρύσματος.
Έτσι, τα ανευρύσματα που έχουν μεγαλύτερη διάμετρο και αυξάνονται με ταχύ ρυθμό θεωρούνται πολύ επικίνδυνα.
Παράγοντες Κινδύνου για τη Δημιουργία Ανευρύσματος στην Κοιλιακή Αορτή
Παράγοντες κινδύνου για τη δημιουργία ΑΚΑ είναι οι εξής:
-
- Φύλο (Ανδρικό).
- Ηλικία.
- Υπέρταση.
- Κάπνισμα.
- Κληρονομικότητα.
- Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια.
- Αθηροσκλήρωση.
- Δυσλιπιδαιμία.